W dzisiejszych czasach lekarze dysponują wieloma rodzajami badań diagnostycznych, które wspomagają ich w diagnozowaniu zakażeń bakteryjnych i wirusowych oraz innych poważnych stanów zapalnych. Lekarz podejmuje decyzję o leczeniu na podstawie badania lekarskiego i analizy objawów, ale wyniki badań wskazujących na stany zapalne w organizmie są ważną wskazówką. Jednym z badań o dużym znaczeniu diagnostycznym jest badanie PCT. Oznaczenie stężenia PCT odgrywa ważną rolę w wykryciu ciężkich zakażeń bakteryjnych u noworodków i niemowlaków. O czym świadczy podwyższone PCT u niemowlaka? Jakie są normy PCT u dziecka? Czy PCT 0,4 u dziecka mieści się w granicach normy?
Kiedy wykonuje się badanie PCT u niemowlaka?
Badanie PCT polega na oznaczeniu stężenia w organizmie białka o nazwie prokalcytonina. Badanie to pełni ważną funkcję w diagnozowaniu poważnych infekcji i zakażeń ogólnoustrojowych, takich jak sepsa. Jak wykonuje się badanie stężenia PCT? Badanie PCT u niemowlaka oraz każdej innej osoby jest wykonywane z krwi. Jest to proste badanie, ponieważ wystarczy pobrać niewielką ilość krwi do oznaczenia poziomu prokalcytoniny. Badanie to wykonywane jest w laboratoriach diagnostycznych oraz w szpitalu, jeśli dziecko trafiło do niego z powodu infekcji. Do badania pacjent musi być na czczo. Poziom prokalcytoniny zwykle znacznie wzrasta w przypadku infekcji bakteryjnej. Badanie to jest bardzo wiarygodne, ponieważ w razie rozprzestrzenia się infekcji, także poziom PCT szybko wzrasta. Wysokie PCT u dziecka świadczy o silnej infekcji bakteryjnej, wymagającej szybkiego działania, aby nie doszło do sepsy ogólnoustrojowej. Także infekcje wirusowe mogą wpływać na podwyższenie poziomu prokalcytoniny, ale zwykle tylko do umiarkowanych poziomów. Badanie PCT jest pomocne w wykryciu infekcji ogólnoustrojowej, która wymaga dalszych badań diagnostycznych.
O czym świadczy wysokie PCT u dziecka?
Badanie PCT wykonywane jest w punktach badań laboratoryjnych. Jest ono często stosowane na izbach przyjęć lub na oddziałach pediatrycznych w szpitalu, jeśli dziecko ma takie objawy, jak wysoka gorączka, trudności w oddychaniu, bardzo złe samopoczucie. Bardzo ważne jest odpowiednie zinterpretowanie wyników badań. Może się zdarzyć, że w organizmie występuje wysoki poziom PCT, natomiast dziecko nie ma jeszcze żadnych poważnych objawów. Wtedy badanie PCT może przyspieszyć decyzję o podjęciu leczenia. W odwrotnej sytuacji zdarza się, że poziom PCT jest niski, bo nie zdążył jeszcze wzrosnąć, a następuje to dopiero po upływie kilku godzin, gdy infekcja już się poważnie rozwinie. Dlatego bardzo ważna jest ogólna diagnoza lekarska oraz umiejętność interpretowania wyników. Jakie są normy PCT u dziecka? Kiedy PCT u niemowlaka jest podwyższone? Dla noworodka normy określone są w zależności od wieku dziecka. Przyjmuje się, że po ukończeniu drugiej doby, prawidłowe stężenie PCT wynosi 0,1-0,5 ng/ml. Natomiast wartość 0,5 ng/ml i wyższe może wskazywać lekkie zakażenie. Wartości PCT mogą znacznie wzrosnąć w przypadku poważnej infekcji, takiej jak sepsa, malaria, oparzenia, zapalenie opon mózgowych, nowotwory i wielu innych. Wartość ta może sięgać nawet 1000 ng/ml. Nie są to jednak częste sytuacje. Najczęściej rodzice zastanawiają się, czy wartość PCT 0,4 u dziecka świadczy o chorobie. Interpretacją wyników tego badania zajmuje się lekarz. Tak jak wspomniano wcześniej, poziom PCT szybko ulega zmianom wraz z rozwojem stanu zapalnego. Według przyjętych norm PCT 0,4 u dziecka nie powinno być powodem do zmartwienia.
Które badanie lepiej wykonać: PCT czy CRP?
Badania pomagające ustalić, czy w organizmie dziecka występuje stan zapalny, są bardzo cenną pomocą w diagnozowaniu chorych niemowląt i starszych dzieci. Zarówno badanie RP – czyli poziomu białka C-reaktywnego, jak i badanie PCT – czyli stężenia białka prokalcytoniny, powinny być interpretowane przez lekarza. Jeśli występuje poważna infekcja, stężenie PCT osiąga maksymalną wartość znacznie szybciej, niż CRP. Poprzez wczesne wykrycie wysokiego poziomu prokalcytoniny można szybciej rozpocząć leczenie. Ma to szczególne znaczenie w przypadku poważnych zakażeń, w tym takich, które mogą stanowić zagrożenie życia.
